
Do najbardziej znanych bieszczadzkich połonin należą Połonina Wetlińska z bajkowym schroniskiem Chatką Puchatka oraz sąsiadująca z nią Połonina Caryńska. Z ich szczytów, jak również z Tarnicy – najwyższego wzniesienia w Bieszczadach (tysiąc trzysta czterdzieści sześć metrów nad poziomem morza), w bezchmurne dni ujrzeć można oddalone o ponad dwieście kilometrów miniaturowe łańcuchy Tatr.
Bieszczady wyróżniają się nie jedynie wspaniałymi krajobrazami, ale także niepowtarzalną dziką naturą. W karpackiej puszczy mieszkają niedźwiedzie brunatne, gromady wilków, okazałe jelenie karpackie i trzymające się z dala zachwycające żubry i rysie. Do najbardziej interesujących ptaków należą: jarząbek – krewniak kuropatwy, imponujący orzeł przedni a także puszczyk uralski, uznawany za relikt epoki lodowcowej. Uważa się, że na obszarze Europy żyje jedynie 600-800 par tych niesamowicie ślicznych osobników.
Sądzisz, że nasz artykuł jest zajmujący, ale potrzebujesz kilka dodatkowych szczegółów. Nie wahaj się – wejdź w podany link i kliknij po źródło (https://www.primaveraspa.pl/primapark/park-wodny/).
Wśród zwierząt oswojonych należy zwrócić uwagę na górskie konie (sprawdź co ma do zaoferowania stadnina koni) huculskie. W przeszłości te niewielkie, lecz wyjątkowo odporne i silne zwierzęta były niezwykle przydatne przy transporcie i pracy w niesprzyjających górskich warunkach. Rasa huculska po długim okresie zapomnienia aktualnie znowu staje się popularna, a w bieszczadzkich stadninach pojawia się coraz więcej tych rozkosznych koników (więcej – odesłanie do źródła).
Obszar, który cechuje się największymi walorami przyrodniczo – krajobrazowymi w tysiąc dziewięćset siedemdziesiątym trzecim roku objęty został ochroną w postaci Bieszczadzkiego Parku Narodowego.
Do najcenniejszych skarbów kultury materialnej Bieszczad, należą zabytkowe cerkwie. Jest tutaj Szlak Architektury Drewnianej, prowadzący do kilkunastu prawosławnych świątyń. Tutejsze cerkwie to prawdziwe perełki architektoniczne, będące świadectwem dziejów kulturowych. W zachodniej części Bieszczad, która zamieszkana była przez Łemczyków, cerkwie są trójdzielne i wyróżniają się wąskimi kopułami. Przykładami stylu łemkowskiego są świątynie w Rzepedzi, Turzańsku i Radoszycach. Charakterystyczną cechą cerkwi bojkowskiej są przysadziste kopuły, a dzieło budownictwa tego rodzaju podziwiać możemy w Smolniku. Huculskie i ukraińskie wpływy przejawiają się w krzyżowym planie świątyń, wzniesionych w Hoszowie i Bystrem. Szczególną uwagę należy zwrócić także na cerkwie w Żłobku, Równi, Michniowcu i Czarnej, w których zachował się oryginalny ikonostas.